Mêrxasê Êla Redkan: Emerê Loşo

Geçen gün kendisinden bahsetmiştik; Iğdırdan bir amcamızın "Bu dünyaya Emerê Loşo'dan daha yiğit biri gelmedi" dediğini söylemiştik.


O paylaşımımızdan sonra Iğdırdaki akrabalarımız, bizlere fotoğrafını gönderdiler.

Go wexta Emerê Loşo, İbo Beko va İdırê hatın, hespê xwe va ketıne nava şeherê Qerekosê, go mılletê şeher gış derkete sêhra wan. Go gışta gotın "Ca bınêrın du mêrxasê êla Redkan hatıne şeherê me. Merıv xofê jı wan dıgıre".

(Diyorlar ki: Emerê Loşo ile İbo Beko atları ile Iğdırdan gidip Ağrı şehrine girdiklerinde, şehrin tüm halkı onları görmek için sokaklara döküldü. Herkes dedi "Hele bakın, Redki aşiretinin iki kahramanı şehrimize gelmiş. İnsan onlardan ürküyor".

Merhum büyüğümüz Emerê Loşo (Ömer Silkin) Iğdır'ın Halfeli Beldesindendir. Kendi döneminde Redkilere liderlik eden Esê Beko'nun (Malgaz) yeğeni, Arincekli Hacı İbrahim'in (Bulut) dayısıdır.

Emerê Loşo kimdir diye sorarsanız. Kendisi Redki aşiretinin arkasındaki kale, mert insanların dostu, kötülüğün düşmanıydı. Topluma faydalı insanlar onu sever. Topluma zararlı insanlar ise ondan ölüm gibi korkardı.

Emerê Loşo, onun döneminde Redkilere liderlik eden Esê Beko'nun yanında bir fedayi, bir cengaver gibi hiç yanından ayrılmazdı.

Bir efsane gibi Redkan büyükleri tarafından anlatılan Emerê Loşo, Iğdır'ın adalet terazisiydi.

Emerê Loşo efsanesini rahmetle anıyoruz.

Redki ismi var oldukça, Emerê Loşo ismi de var olacaktır.

Bir gün Iğdır mal meydanında Iğdırlı bir tüccarın hayvanları çalınır, tüccar çalanların arkasından silah patlatıp, "Sizler nasıl Emerê Loşo'nun hayvanlarını çalmaya cesaret edersiniz?" diye bağırır. Bunun üzerine hayvanları çalanlar çok korkarlar. Kendi aralarında konuşurlar, biri der "Geri götürelim, yoksa hepimizi bulur, öldürür" der. Sonra onlardan biri de der "Yok, bu Emerê Loşo'nun silahının sesi değildir".

Bir gün de birisi kendisine suikast düzenler. Ama şans eseri kurşun şapkasına isabet eder. Emerê Loşo kurşunu sıkana der, "git ailen ile vedalaş, gel".

Emerê Loşo'nun ölümü ile ilgili de, Redkan büyükleri şu olayı anlatır: Ömrünün sonlarına doğru bir yüzbaşı ile kirve olur. Bir gün yüzbaşı kendisine "Biz artık kirve olduk, beni bir gün misafir et" der. Oda yüzbaşıyı Zor köyünün yukarısındaki yaylaya davet eder. Yemeklerini yedikten sonra yüzbaşı kendisine "Biraz dolaşalım" der.  Çadırlardan ve insanlardan uzaklaşırlar. Arkalarından gelen koyu tenli bir asker Emerê Loşo'ya arkadan ateş ederek kendisini öldürür (1944).